Ludwikowice Kłodzkie
Ludwikowice Kłodzkie to jeden z najciekawszych posterunków na linii. Jego układ torowy spowodowany jest bardzo trudnymi warunkami terenowymi - przebiegiem linii po zboczu góry Tyńcowej. Posterunek posiada 2 tory główne dodatkowe (3, 5), które umożliwiją wyjazd po jednym z kierunków. Możepełnić funkcje stacji - jednak klasyffikowany jest jako posterunek odgałęźny z ładownią. Istnieją też 2 tory boczne, z których jeden jest obecnie nieużywany. Linia przechodzi tutaj z jednotorowej w dwutorową (drugi tor został rozebrany tuż po wojnie). Ruchem na posterunku steruje się z jednej nastawni LK, która posiada urządzenia mechaniczne scentralizowane z sygnalizacją świetlną. Dawniej istniał jeszcze posterunek zwrotniczego z urządzeniami kluczowymi, jednak został on zlikwidowany. Ludwikowice nadal pełnią funkcje ładunkowe, w górnej części posterunku rozpoczyna się bocznica do nadleśnictwa w Jugowie, dawniej biegnąca m.in do Elektrowni i Kopalni Wacław. Tuż obok posterunku znajduje się także przystanek osobowy Ludwikowice Kłodzkie, a pomiędzy nimi 170-metrowy wiadukt nad blisko 30-metrową doliną.
| Rok budowy | |
| 1880 | |
| Nazwa | Lata obowiązywania |
|---|---|
| Ludwigsdorf | 1880 - 1945 |
| Ludwikowice Kłodzkie | od 1945 |
Schemat posterunku
Galeria zdjęć
Tarcza ostrzegawcza od strony Nowej Rudy.
Semafor wjazdowy od strony Nowej Rudy.
Semafor wyjazdowy z toru nr 3.
Głowica rozjazdowa widziana od strony Nowej Rudy.
Łuk w kierunku wiaduktu i przystanku.
Tor dodatkowy nr 5 i tor 101, widok w kierunku bocznicy.
Semafor wyjazdowy z toru nr 5.
Widok na nastawnię od strony Głuszycy.
Wjazd na wiadukt w Ludwikowicach.
Zbliżenie na nastawnię.
Zabudowania przystanku osobowego.
Semafor wjazdowy od strony Głuszycy.
Budynek przystanku, widok od strony ulicy.
Szlak w kierunku Głuszycy.
