Iława Główna
Iława Główna jest dużą stacją węzłową, na której krzyżują się dwie dwutorowe linie kolejowe - z Warszawy do Gdańska oraz z Poznania przez Inowrocław, Toruń i Olsztyn do granicy. Niegdyś kończyła się tu również lokalna linia ze stacji Tama Brodzka, jednak na przełomie wieków została ona zamknięta dla ruchu, a później rozebrana. Z uwagi na uwarunkowania terenowe na stacji zbudowano jedną grupę, składającą się z 30 torów. W grupie tej znalazły się zarówno tory przy peronach (6 torów - 3 perony dwukrawędziowe), tory główne dodatkowe towarowe (12 torów) oraz tory boczne, na które niegdyś prowadzony był rozrząd wagonów. Na południe od grupy torów zlokalizowano lokomotywownię, wykorzystywaną obecnie przez Przewozy Regionalne do utrzymywania EZT. Z uwagi na bezkolizyjne przejście linii z Inowrocławia do Olsztyna, wyjazd z torów towarowych oraz peronu 3 w kierunku Działdowa wyprowadzono niezależnie poprzez dwutorową linię (choć formalnie są to dwie jednotorowe linie nr 967 i 968), łączącą się z linią nr 9 około 2 kilometry od peronów.
Stacja kolejowa w Iławie przeszła dość znaczną przebudowę, która została zrealizowana w ramach modernizacji linii kolejowej Warszawa - Gdynia. Choć zakres prac w branży torowej był głównie odtworzeniowy (wymiana nawierzchni torowej i podtorza, bez większych zmian układu torowego - poza pojedynczymi zmianami skosów rozjazdów i likwidacją rozjazdów krzyżowych), to największą zmianę przeszły urządzenia sterowania ruchem kolejowym. Zlikwidowano bowiem istniejącą nastawnię dysponującą "Ił" oraz dwie wykonawcze "Ił4" i "Ił5", które posiadały urządzenia suwakowe oraz nastawnię "Ił1" z urządzeniami mechanicznymi scentralizowanymi. W ich miejsce powstała nowa nastawnia "Ił", wyposażona w urządzenia komputerowe typu Ebilock. Nastawnia ta, jako LCS Iława, w przyszłości prowadzić będzie ruch pociągów na odcinku od Montowa do Susza. Pozostawiono natomiast nastawnie "Ił2" i "Ił3", które zostały wyłączone z eksploatacji, gdyż uczestniczyły jedynie w prowadzeniu ruchu manewrowego na terenie lokomotywowni i torów postojowych.
Na stacji przebudowano również istniejące perony, wraz z ich podwyższeniem do wysokości 0,76 m. Przebudowie uległo również przejście podziemne oraz budynek dworca - w ramach programu modernizacji dworców, realizowanego przez PKP S.A.
| Rok budowy | |
|---|---|
| 1871 | |
| Nazwa | Lata obowiązywania |
| Deutsch Eylau | 1871 - 1903 |
| Deutsch Eylau Hauptbahnhof | 1903 - 1920 |
| Deutsch Eylau | 1921 - 1940 |
| Deutsch Eylau Hauptbahnhof | 1941 - 1945 |
| Iława | 1945 - 1946 |
| Iława Główna | od 1947 |
Schemat stacji
Galeria zdjęć
