Choczewo

Stacja Choczewo powstała w 1905 roku, po przedłużeniu linii z Prusewa. Była najbardziej rozbudowaną stacją przelotową na linii: od toru zasadniczego odgałęział się tor główny dodatkowy oraz kilka torów bocznych: m.in. do placu ładunkowego, rampy, niewielkiej 2-stanowiskowej parowozowni oraz warsztatów. Obsługę podróżnych zapewniały dwa jednokrawędziowe perony wyspowe oraz niewielki budynek dworca. Ruchem pociągów sterowano za pomocą urządzeń SRK ręcznych kluczowych. Stację wyposażono w semafory wjazdowe kształtowe, lecz nie posiadała semaforów wyjazdowych. Tarcze ostrzegawcze być może były nieruchome.

Z czasem Choczewo straciło na znaczeniu. Zlikwidowano parowozownię oraz warsztaty a posterunek zapowiadawczy zdegradowano do roli przystanku osobowego z ładownią. Od czasu zawieszenia na linii ruchu pasażerskiego (1992 r.) oraz towarowego (2001 r.) Choczewo stopniowo popada w ruinę. Infrastruktura jest w bardzo złym stanie technicznym. Nawierzchnia kolejowa jest miejscami niekompletna, w rozjazdach brak napędów i latarni. Wszystkie wskaźniki kolejowe oraz znaki drogowe zostały zdemontowane. Teren placu ładunkowego obecnie zajmuje punkt skupu złomu, natomiast w budynku dworca urządzono warsztat samochodowy.

aktualność: lipiec 2016 r.

Rok budowy
1905
Nazwa	Lata obowiązywania
Chottschow	1905 - 1937
Gotendorf	1938 - 1945
Chociszewo	1945 - 1946
Choczewo	od 1947

Schemat ładowni

Legenda

Galeria zdjęć

Widok w stronę Wejherowa.

Rozjazd nr 1.

Rampa ładunkowa czołowo - boczna.

Głowica rozjazdowa od strony Wejherowa.

Widok na plac ładunkowy oraz tor nr 2.

Odgałęzienie toru nr 5.

Widok ogólny na tory stacyjne.

Peron jednokrawędziowy pomiędzy torami nr 1 i 3.

Pozostałości wagi wagonowej.

Budynek stacyjny, widok od strony torów.

Budynek stacyjny, widok od strony ulicy.

Widok na perony i wieżę wodną od strony Garczegorza.

Częściowo rozebrany rozjazd nr 12.

Zaasfaltowany przejazd przez ul. Bałtycką.

Widok w kierunku Garczegorza.