Linia kolejowa nr 406 Szczecin Główny - Trzebież Szczeciński
Przebieg linii
| Nazwa punktu | Rodzaj punktu | Kilometraż | Pozostałe linie | ||
|---|---|---|---|---|---|
| Ekspozytura Centrum Zarządzania Ruchem Kolejowym w Szczecinie | |||||
| Zakład Linii Kolejowych w Szczecinie | - | ||||
|
Szczecin Główny | rozjazd początkowy | -0,089 | 273, 351 | |
|
stacja węzłowa | 0,000 | - | ||
|
|
rozjazd odgałęziający | 0,062 | 408 | ||
|
|
rozjazd odgałęziający | 1,247 | 433 | ||
|
Szczecin Pomorzany | przystanek osobowy | 2,000 | - | |
|
Szczecin Turzyn | rozjazd odgałęziający | 3,538 | 432 | |
|
stacja węzłowa | 3,734 | - | ||
|
Szczecin Pogodno | przystanek osobowy | 4,840 | - | |
|
|
Szczecin Łękno | przystanek osobowy | 6,049 | - | |
|
|
Szczecin Niebuszewo | stacja | 8,311 | - | |
|
|
Szczecin Drzetowo | przystanek osobowy | 9,425 | - | |
|
|
Szczecin Żelechowa | przystanek osobowy | 10,800 | - | |
|
|
Szczecin Golęcino | przystanek osobowy | 11,681 | - | |
|
|
Szczecin Gocław | przystanek osobowy | 13,220 | - | |
|
|
Szczecin Gocław | stacja | 13,815 | - | |
|
|
Szczecin Stołczyn | stacja | 15,665 | - | |
|
|
Szczecin Skolwin | stacja | 18,229 | - | |
|
|
Szczecin Mścięcino | przystanek osobowy | 21,454 | - | |
|
|
Police | stacja węzłowa | 23,399 | - | |
|
rozjazd odgałęziający | 23,774 | 431 | ||
|
|
Police Zakład | przystanek osobowy | 25,990 | - | |
|
|
Jasienica | przystanek osobowy | 27,999 | - | |
|
|
Dębostrów | przystanek osobowy | 31,305 | - | |
|
|
Niekłończyca Uniemyśl | przystanek osobowy | 32,975 | - | |
|
Trzebież Szczeciński | ładownia i p.o. | 36,685 | - | |
| |||||
Informacje ogólne
Pierwszy odcinek linii kolejowej, łączącej Szczecin z Trzebieżą oddany został do użytku 15 marca 1898 roku. Kolej żelazna dotarła wówczas do przystanku Szczecin Drzetowo. W następnej kolejności oddany został do użytku odcinek do Polic, gdzie pociągi pojawiły się 1 października. Ostatni odcinek tego roku oddany został 15 października, gdy kolej dotarła do stacji w Jasienicy.
Linia ta służyła głównie celom turystycznym, gdyż umożliwiła dojazd w rejon Wzgórz Warszewskich. W celu utworzenia połączenia kolejowego nad Zalew Szczeciński, podjęto działania ku przedłużeniu linii kolejowej. Działania te przyniosły skutek w 1910 roku i 15 marca dokonano otwarcia krótkiego, dziewięciokilometrowego odcinka do Trzebieży.
Wraz z budową torów od razu powstały prawie wszystkie, istniejące dziś stacje i przystanki osobowe. Linia kolejowa dała początek budowie zakładów, które wykorzystały transport kolejowy w celu dostarczenia materiałów, umożliwiających działalność. W Skolwinie powstały Zakłady Papiernicze, na Gocławiu bocznice portowe, zaś obok stacji Szczecin Glinki - huta. W 1910 roku zbudowany został także kompleks bocznic Szczecin Grabowo, odgałężiający się na stacji w Niebuszewie. Rok 1925 przyniósł budowę nowego przystanku osobowego - Szczecin Pogodno.
Lata 30. to rozbudowa szczecińskiego węzła. W 1931 roku do rangi węzłowej awansowała stacja Szczecin Turzyn. Budowa linii przez Dziewoklicz i Wstowo umożliwiła skierowanie pociągów towarowych na tą linię z pominięciem stacji Szczecin Główny. Wzrastający ruch pociągów spowodował konieczność przebudowy linii na dwutorową, czego dokonano w 1936 roku na odcinku do Jasienicy.
Po drugiej wojnie światowej linia nie przestała pełnić swojej roli - już w 1947 roku trasę do Polic przemierzało 8 par pociągów, zaś na dalszym odcinku - 4 pary. Ze względu na zniszczenia w węźle pociągi z Turzyna kierowane były do stacji Szczecin Gumieńce.
Lata 60. to dalszy rozwój linii, która umożliwiła szybki dojazd z Polic, Trzebieży i północnej części Szczecina do centrum. Dlatego w 1967 roku całą trasę pokonywało już 14 par pociągów. Charakterystyczną rzeczą stało się również wydłużenie relacji niektórych pociągów osobowych m.in. z Kołobrzegu czy Gryfina do stacji Szczecin Niebuszewo. W latach sześćdziesiątych zdecydowano również o budowie Zakładów Chemicznych w Policach, które stały się generatorem ruchu pociągów towarowych. W 1966 roku Police stały się stacją węzłową, gdyż wyprowadzono z niej krótką linię do stacji zakładowej Police Chemia. Rok później uruchomiono przystanek osobowy Police Zakład.
Kolejnym ważnym wydarzeniem była elektryfikacja linii. Prace przy niej zakończyły się 23 grudnia 1982 roku, a pierwszy pociąg elektryczny dotarł do Trzebieży 6 dni później. Elektryfikacja spowodowała wycofanie z linii wagonów motorowych serii SN61 - od tego czasu na dobre zagościły tu jednostki serii EN57.
Lata 90. to niestety gwałtowny spadek w przewozach pasażerskich, spowodowany rozwojem komunikacji zarówno indywidualnej, jak i zbiorowej. Ograniczeniom podlegała liczba kursujących pociągów, z około 20 par pociągów do 6 w 2001 roku. Zamknięte dla potrzeb technicznych zostały stacje w Jasienicy oraz Trzebieży, rozebrano tor nr 1 od Polic do Jasienicy.
Ostatecznie ruch pociągów pasażerskich zawieszono 30 września 2002 roku. Wówczas połączeń pasażerskich pozbawiono 13 szczecińskich stacji. Stopniowym ograniczeniom podlegał również ruch pociągów towarowych. Dekapitalizacji ulegała nawierzchnia, miejscami wprowadzano ruch wahadłowy, zamykając tory szlakowe. Na to wszystko nałożył się jednak wzrost ruchu towarowego, generowanego przez prywatnych przewoźników. Z tego powodu w 2006 roku wykonano częściowy remont linii, dzięki czemu można dziś miejscami osiągnąć prędkość do 70 km/h.
Charakterystyka techniczna
|
Wróć do:
